Vorige week plaatste ik een bericht met vrij kwetsbare foto’s. Bewust, omdat ik nu heel anders omga met mijn lichaam dan ik heel lang gedaan heb. Maar het riep ook vragen op – bij degenen die het niet eerder hadden gelezen. Toen besefte ik me dat ik er nooit echt op in ben gegaan dus vandaag een kwetsbaar verhaal, namelijk mijn verhaal over zelfbeschadiging.
Een 24 jarige creatieveling met een camera om haar nek en een schetsboek in haar hand. Schrijft teksten en gedichten, illustreert en animeert en gaat geregeld los op een metal concert.
Probeert om te gaan met de dagelijkse struggles die autisme, PTSS en depressie met zich meebrengen maar vooral om daar tussendoor de zonnestralen te blijven zoeken.
Leeft zich uit in haar voorliefde voor fashion, op een schildersdoek of door weer eens een bijzondere kleur in haar haar te gooien. Normaal is ook maar zo normaal.
Een 24 jarige creatieveling met een camera om haar nek en een schetsboek in haar hand. Schrijft teksten en gedichten, illustreert en animeert en gaat geregeld los op een metal concert.
Probeert om te gaan met de dagelijkse struggles die autisme, PTSS en depressie met zich meebrengen maar vooral om daar tussendoor de zonnestralen te blijven zoeken.
