De maan, ook wel Luna genoemd. Soms zien we haar in haar volledige schoonheid. Soms verstopt ze zich achter de aarde en zien we slechts een deel. Maar of we haar nou helemaal, of niet zien. We weten dat ze er altijd is.
De lucht is weer fris, maar het warme najaarszonnetje schijnt lekker warm op mijn gezicht. De bladeren ritselen onder mijn voeten tijdens het lopen en in de verte hoor ik een vogeltje fluiten. Overal om mij heen zie ik dat het herfst is, de gekleurde bladeren en de besjes die aan de bomen hangen.
Op het moment dat we de vakantie boekten was ik al razend enthousiast. En ik kan je vertellen dat dit enthousiasme alleen maar is toegenomen naarmate ik langer op Lesbos rondliep. We waren er 12 dagen, maar ik ben zeker van plan in de toekomst meer dagen op dit mooie eiland rond te brengen. Want wat een mooi eiland is Lesbos toch. Geniet vooral van deze Lesbos fotoreportage.
Afgelopen weekend was het zover, samen met 3 vriendinnen gingen we op weg naar Noorwegen. Dit om een andere vriendin op te zoeken, die momenteel een half jaar stage loopt in Bodø. En aangezien Noorwegen niet direct de meest gebruikelijke plaats is moesten wij haar natuurlijk wel opzoeken.
Voor een zakelijke afspraak moest ik een tijdje geleden naar Amsterdam-Zuid toe. Een reis van zo’n 2,5 uur, vanaf mijn huis gerekend tot op de plek van bestemming. Een reis naar een plek waar ik nog nooit was geweest. Dit was op z’n zachts gezegd een uitdaging voor mij. Maar hoe dan ook, ik nam die dag aardig wat fotootjes dus die deel ik vandaag met jullie!
Zoals je wellicht weet studeer ik inmiddels driekwart jaar in Zwolle. En in die driekwart jaar heb ik nou nog nooit lekker de toerist uitgehangen in Zwolle, tot twee weken terug. Toen besloot ik dat het zo niet langer kon en ben ik samen met een klasgenootje de straten van Zwolle gaan verkennen. Uiteraard met de camera om de nek, in de aanslag om mooi plaatjes te schieten.
Een van de waardevolste dingen die we momenteel hebben is toch echt wel de fotografie, naar mijn mening. Camera’s hebben ons de toegang gegeven tot een nieuwe, creatieve wereld. Een wereld waarin we onze herinneringen en mooie momenten vast kunnen leggen. Om deze herinneringen vervolgens in mapjes op te slaan, op de harde schijf te zetten en er niet meer naar om te kijken.
Een goede vriendin van me, ook wel bekend onder de naam Dagmar, woont inmiddels een half jaar in Ljouwert (Leeuwarden) op kamers. En natuurlijk heb ik haar al eens een bezoekje gebracht daar, maar ik heb nog lang niet alle mooie plekjes gezien. Dus na een shopsessie ben ik ook nog even half Leeuwarden doorgesleept. En dat heeft een aantal mooie resultaten opgeleverd, vind ik zelf.
Het is al wekenlang aardig koud en vorige week lag er zelfs een laagje sneeuw door heel Nederland heen. En op het moment dat die sneeuw tevoorschijn kwam kon ik het natuurlijk niet laten om hier enkele foto’s van te maken. En ondanks dat de sneeuw alweer weg is (wie weet voor hoe lang) leek het me leuk deze foto’s alsnog met jullie te delen.
Een 24 jarige creatieveling met een camera om haar nek en een schetsboek in haar hand. Schrijft teksten en gedichten, illustreert en animeert en gaat geregeld los op een metal concert.
Probeert om te gaan met de dagelijkse struggles die autisme, PTSS en depressie met zich meebrengen maar vooral om daar tussendoor de zonnestralen te blijven zoeken.
Leeft zich uit in haar voorliefde voor fashion, op een schildersdoek of door weer eens een bijzondere kleur in haar haar te gooien. Normaal is ook maar zo normaal.
Een 24 jarige creatieveling met een camera om haar nek en een schetsboek in haar hand. Schrijft teksten en gedichten, illustreert en animeert en gaat geregeld los op een metal concert.
Probeert om te gaan met de dagelijkse struggles die autisme, PTSS en depressie met zich meebrengen maar vooral om daar tussendoor de zonnestralen te blijven zoeken.
