Tijdens de duistere dagen komen er ironisch genoeg vaak nieuwe onderwerpen voor gedichten in me op. Zo schreef ik ook dit gedicht, wat ik natuurlijk ook met jullie deel. Deze keer; kiezen voor het leven.
Inmiddels zitten we alweer twee weken thuis. Twee weken die ik samenvatte in een gedicht, om mijn gedachten op papier te kunnen zetten.
De zondag staat niet specifiek in het teken van gedichten, maar het is wel vaak de dag dat er een artikel online komt waarin ik mijn gedachten even laat gaan. En vandaag doe ik dat door middel van het gedicht lief lichaam en wat gedachten die erbij in me omhoog kwamen.
Ik merk dat de gedichten bij jullie in de smaak vallen. En ik moet eerlijk bekennen dat ik het onwijs leuk vind om zo wat te spelen met taal. Dus daarom weer een gedicht, met een korte update. Alhoewel die al wel terug te lezen is in het gedicht. Lees je mee?
Ik weet momenteel niet zo goed wat ik moet schrijven. Ik zit er weer even behoorlijk doorheen en weet even niet waar ik het zoeken moet. Wel schreef ik weer een gedicht, die ik eerder al deelde op Instagram. Maar ik besloot ‘wanhoop’ hier ook nog even te delen.
Voor mij is de vakantie inmiddels aangebroken. En ik moet zeggen dat ik daar hoognodig aan toe was. Even een tandje rustiger en eventjes geen ingewikkelde therapieën. Maar ik heb hoop.
Soms werkt het voor mij het beste om mijn gevoelens op papier te zetten. En heel af en toe, deel ik deze ook. Dus bij deze mijn gedicht storm.
Een 23 jarige creatieveling met een camera om haar nek en een schetsboek in haar hand. Schrijft teksten en gedichten, illustreert en animeert en gaat geregeld los op een metal concert.
Probeert om te gaan met de dagelijkse struggles die autisme, PTSS en depressie met zich meebrengen maar vooral om daar tussendoor de zonnestralen te blijven zoeken.
Leeft zich uit in haar voorliefde voor fashion, op een schildersdoek of door weer eens een bijzondere kleur in haar haar te gooien. Normaal is ook maar zo normaal.
Een 23 jarige creatieveling met een camera om haar nek en een schetsboek in haar hand. Schrijft teksten en gedichten, illustreert en animeert en gaat geregeld los op een metal concert.
Probeert om te gaan met de dagelijkse struggles die autisme, PTSS en depressie met zich meebrengen maar vooral om daar tussendoor de zonnestralen te blijven zoeken.