De afgelopen twee weken waren even pittig. Een onverwachts overlijden liet me weer even stilstaan bij hoe tastbaar het leven soms is. Maar het liet me ook stil staan bij het feit dat je beter kan genieten van de momenten die er zijn. Want voor je het weet zijn ze er niet meer. Dus vandaag kleine dingen om blij van te worden.
Selfcare is een begrip waar we de laatste jaren steeds meer mee bezig zijn. En het is is wat je ze groot of klein kan maken als je zelf wil. Zo kan je met kleine gebaren richting jezelf, al een stuk liefdevoller worden richting jezelf. Daarom vandaag een aantal acties die je kan ondernemen om wat liever te zijn voor jezelf.
We kennen allemaal mindere periodes in het leven. Onze stemming is nou eenmaal niet rechtlijnig en beïnvloedbaar. Dit betekent echter ook dat je jezelf een beetje kan helpen op de momenten dat je je down voelt. Daarom vandaag een aantal tips om jezelf te herpakken wanneer jij je down voelt. Omdat we deze momenten allemaal ongetwijfeld zullen herkennen.
Ik heb al jaren aan therapie achter de rug. En inmiddels is het zover, ik ben aan een nieuwe therapie vorm begonnen; exposure therapie. Een vorm van traumabehandeling die op zijn zachtst gezegd heftig is. Daarom vandaag hoe overleef ik: traumatherapie.
#selflove is een blijvend groeiende hashtag op onder andere Instagram. We worden om de oren gegooid met berichten over zelfliefde, body positivity en self acceptance. Maar laten we eens naar de basis gaan. Waarom is het zo moeilijk lief te zijn voor jezelf en vooral, hoe kan je toch wat milder zijn naar jezelf. Zonder direct als Insta-goeroe de hele dag #selflove te verspreiden.
Ik had een fase waarin alles wat ik deed gericht was op productief bezig zijn. Ik raakte geïrriteerd als iets in mijn ogen niet productief genoeg was of als ik niks uit mijn handen kreeg. De afgelopen jaren heb ik echter geleerd dat er zoveel meer belangrijker is dan dat. Denk aan tijd voor jezelf en de mensen om je heen, tijd om te genieten en stil te staan. Daarom vandaag zes dingen die ik geen tijdverspilling meer vind.
Lange tijd stond mijn leven enkel in het teken van mijn depressie. Ging ik van opname naar opname en was overleven het enige wat ik echt kende. Maar langzaam begin ik uit het hele diepe dal te klimmen en eerlijk, dat vind ik soms doodeng. Want het leven is soms onverwachts, ingewikkeld en best een beetje eng. Dus soms verlang is terug naar dat donkere vertrouwen, om me vervolgens te beseffen, dat nooit weer.
Nu de verhuizing voorbij is en alles langzaam zijn plekje vind, is er weer ruimte voor andere dingen. Ik doe weer leuke dingen, spreek met mensen af en ben weer aan het werk. Maar dat ik weer meer doe betekent voor mij ook standaard een drukker hoofd. Daarom deel ik vandaag een aantal praktische tips die mij helpen voor een rustiger hoofd.
Ik woon op mezelf, in een beschermd wonen instelling. En het feit dat deze instellingen bestaan zorgt er voor dat ik – en velen met mij – ook daadwerkelijk zelfstandig kunnen wonen. Omdat het begrip echter veel vragen opriep en voor velen ook een onbekende wereld is besloot ik er een artikel aan te wijden. Over wat beschermd wonen is en waarom het wellicht ingezet kan worden.