Inmiddels is juli zo goed als voorbij. Een mooi moment dus om terug te kijken op de maand en de fijne momenten die deze maand mij bracht. Kijk je met me mee?

Inmiddels is het ruim een jaar geleden dat ik een post schreef in deze categorie. Maar aangezien ik het de laatste tijd toch best moeilijk vind om lichtpuntjes te vinden, leek het mij de hoogste tijd om -naast weer een blogritme zien te vinden- maandelijks mijn lichtpuntjes weer te verzamelen. Want ze zijn er wel, alleen soms moet je er even bewust naar zoeken. Dus vandaag mijn lichtpuntjes van juni.

De afgelopen maanden ging het hier op mijn blog niet zoals gepland. Ik had een goed plan gemaakt om regelmatig te uploaden, maar helaas lukte dat niet zoals ik zou willen. Toen ik laatst een reactie kreeg met dat mijn verhalen gemist worden en mensen benieuwd zijn hoe het met mij gaat, besloot ik dan ook dat het wellicht de hoogste tijd werd voor een persoonlijke update. De rest zien we later wel weer.

Echt een vast uploadschema bestond er dit jaar niet, maar gelukkig komt er straks een nieuw jaar aan waarin dat weer anders kan. De afgelopen weken gebeurde er wel weer een heleboel. Ik woon inmiddels officieel een half jaar op mezelf, ben terug uit opname, liet twee nieuwe tattoo’s zetten en ga as I speak er een paar dagen tussenuit.

Het bloggen gaat een beetje met ups en downs. Voornamelijk omdat veel tijd en energie momenteel naar andere dingen gaat. En toen ik daar aan dacht besefte ik me opeens dat het al best een tijdje geleden is dat ik rustig ging zitten en eens bijpraatte over alles wat er gaande is. Terwijl er toch een hoop veranderd is de afgelopen maanden. De hoogste tijd dus!

Jeetje, wat is er een hoop gebeurd de afgelopen tijd. Ik ben verhuis, de crowdfunding voor een hulphond is online gegaan en er is al een hoop veranderd. De dagen vliegen voorbij, ik heb het druk maar op een fijne manier. En de tijd om jullie even bij te kletsen had ik nog niet genomen. Dus de hoogste tijd om daar weer even voor te gaan zitten.

Ik kan wel zeggen dat afgelopen maand een bewogen maand was. Ik verhuisde van mijn ouderlijk huis naar een beschermde woonvorm. Ik doorliep een crisis maar herpakte mezelf en ik begin steeds meer mijn plekje te vinden in mijn nieuwe appartement. Het is niet altijd even makkelijk maar ik ben onwijs dankbaar voor de plek waar ik op dit moment verblijf en heb weer mooie lichtpuntjes verzameld.

Jeetje wat liep het allemaal raar. Waar ik de ene week te horen kreeg dat de wachtlijsten langer dan een jaar bleken te zijn, ging het vervolgens allemaal sneller dan verwacht. Ik kwam in gesprek met een woonstichting die per direct een plek vrij hadden. En inmiddels kan ik vertellen dat dat plekje officieel voor mij is. En vanaf 28 februari mag ik er ook echt gaan wonen. Dus tijd om te verhuizen!