Ik ben net terug van vier dagen Kopenhagen (als ik dit schrijf) maar ben nu alweer bezig met het inpakken van mijn bagage. Deze keer word het een lang weekend Bødo (Noorwegen). Tijdens deze korte tripjes reis ik met enkel handbagage, om kosten te besparen. Het leek me daarom leuk eens wat tips met jullie te delen; voor het vliegen met enkel handbagage.
Afgelopen weekend was het zover, samen met 3 vriendinnen gingen we op weg naar Noorwegen. Dit om een andere vriendin op te zoeken, die momenteel een half jaar stage loopt in Bodø. En aangezien Noorwegen niet direct de meest gebruikelijke plaats is moesten wij haar natuurlijk wel opzoeken.
Kopenhagen, de hoofdstad van het gelukkigste land ter wereld. Na vier dagen rond gewandeld (en gefietst) te hebben in deze stad begin ik te begrijpen waarom. Ondanks de drukte en het leven wat er 24/7 door leek te gaan straalde de stad een bepaalde rust uit. En daarnaast is het ook nog eens een stad waar ontzettend veel te beleven valt.
China, een land waarvan ik had gedacht dat ik er nooit zou komen. Of in ieder geval niet voor ik een goede baan had en jarenlang er voor zou hebben gespaard. Maar tegen alle verwachtingen in bracht ik enkele weken geleden een bezoekje aan de andere kant van de wereld. Een ervaring die me voor altijd bij zal blijven.
Zoals je wellicht weet ben ik net een weekje terug van een heerlijke vakantie in Portugal. Een land waar het aardig warm is en je gegarandeerd mooi weer hebt in de zomer. Mooi weer betekend veel korte broeken en petten voor mij. En hoe ik dat combineer in een leuke maar toch comfortabele outfit zie je in dit artikel.
Afgelopen maandag zette ik na twee weken weer voet op Hollandse grond. Terug naar de groene, platte velden en de koeien in de wei. Om toch nog even weer terug te gaan naar dat heerlijke vakantie gevoel in Portugal scrolde ik door alle gemaakte foto’s. En toen besloot ik dat ik een aantal maar eens met jullie moest delen. Dus hier komt ie!
Zoals je wellicht weet studeer ik inmiddels driekwart jaar in Zwolle. En in die driekwart jaar heb ik nou nog nooit lekker de toerist uitgehangen in Zwolle, tot twee weken terug. Toen besloot ik dat het zo niet langer kon en ben ik samen met een klasgenootje de straten van Zwolle gaan verkennen. Uiteraard met de camera om de nek, in de aanslag om mooi plaatjes te schieten.
Een van de waardevolste dingen die we momenteel hebben is toch echt wel de fotografie, naar mijn mening. Camera’s hebben ons de toegang gegeven tot een nieuwe, creatieve wereld. Een wereld waarin we onze herinneringen en mooie momenten vast kunnen leggen. Om deze herinneringen vervolgens in mapjes op te slaan, op de harde schijf te zetten en er niet meer naar om te kijken.
De afgelopen Meivakantie was het eindelijk zover, mijn cadeau voor mijn 18e verjaardag werd waargemaakt. Ik zou Ameland vanuit een volledig nieuw perspectief bekijken. Want ondanks dat ik er al heel vaak ben geweest, heb ik Ameland nog nooit vanaf boven bekeken. En al helemaal niet terwijl ik met 200 kilometer per uur naar beneden flikkerde.
Een 24 jarige creatieveling met een camera om haar nek en een schetsboek in haar hand. Schrijft teksten en gedichten, illustreert en animeert en gaat geregeld los op een metal concert.
Probeert om te gaan met de dagelijkse struggles die autisme, PTSS en depressie met zich meebrengen maar vooral om daar tussendoor de zonnestralen te blijven zoeken.
Leeft zich uit in haar voorliefde voor fashion, op een schildersdoek of door weer eens een bijzondere kleur in haar haar te gooien. Normaal is ook maar zo normaal.
Een 24 jarige creatieveling met een camera om haar nek en een schetsboek in haar hand. Schrijft teksten en gedichten, illustreert en animeert en gaat geregeld los op een metal concert.
Probeert om te gaan met de dagelijkse struggles die autisme, PTSS en depressie met zich meebrengen maar vooral om daar tussendoor de zonnestralen te blijven zoeken.
