Soms werkt het voor mij het beste om mijn gevoelens op papier te zetten. En heel af en toe, deel ik deze ook. Dus bij deze mijn gedicht storm.
De wind neemt toe
Krijgt steeds meer kracht
De zee trekt aan me
Met steeds meer macht
Er is storm op komst
De lucht word zwart
Mist in mijn hoofd
Ik voel me verward
Ik weet niet meer
Of ik kan blijven staan
Of dat ik me deze keer
Maar mee laat gaan
Mee met de golven
Mee met de wind
Op naar het zwarte gat
Dat me langzaam verslind
Lees ook: Vandaag is niet mijn dag | Gedicht
En ja, ergens vind ik het doodeng om dit gedicht te delen. Omdat het zo onwijs persoonlijk is, en echt een kijkje geeft in mijn gedachtenstroom. Maar ik zeg altijd, dat ik taboes wil proberen te doorbreken. En daar hoort dit ook bij.
Liefs,
Ilona
Voor meer teksten kan je me volgen op Instagram.
17 reacties
Het is mooi en diep en dat is goed. Je komt er wel wijffie.
Mooi. Maar ook triest en onheilspellend. Ik hoop dat je je staande houd. Of op z’n minst buigzaam als riet wordt.
Bedankt. En ik doe mijn best!
Heel erg mooi geschreven, maar ook heftig om te lezen,
Dankjewel, en ik snap wat je bedoelt.
Ik vind het een mooi gedicht! Er spreekt veel gevoel uit.
Bedankt!
Ik vind het een prachtig gedicht Ilona, en weet zeker, dat je kunt blijven staan, daar ben je sterk genoeg voor.
Dankjewel!
Zeker een prachtig gedicht en heel indrukwekkend.
Jammer genoeg ook herkenbaar.
Heel veel sterkte en liefs van mij.
Je bent zo een sterkte jongedame
Dankjewel, lief van je
Wauw, zo mooi geschreven. Echt knap.
Dankjewel!
Dat het een beetje spannend is, dat snap ik wel. Maar wat een rake woorden. Heel krachtig weergegeven wat je voelt. Ik hoop dat je snel iets over blauwe luchten en zonneschijn kunt schrijven. Sterkte!
Ik hoop t ook! Dankjewel
een prachtig gedicht
Bedankt!