Ik merk dat de gedichten bij jullie in de smaak vallen. En ik moet eerlijk bekennen dat ik het onwijs leuk vind om zo wat te spelen met taal. Dus daarom weer een gedicht, met een korte update. Alhoewel die al wel terug te lezen is in het gedicht, groeiend geluk. Lees je mee?
Je zei me zachtjes
wees maar niet bang
Want als je valt
Ben ik het die je vangt
Je vertelde me haperend
dat je me niet kwijt wil
En dat ik bij je mag komen
Al is het nog zo veel
Je zei me vol hoop
Dat het licht weer gaat schijnen
En dat uiteindelijk
De donkere gedachten zullen verdwijnen
En ik denk dat ik inmiddels kan beamen
dat er weer een sprankje hoop bloeit,
dat het wat beter met me gaat
en het geluk vanbinnen weer groeit
Lees ook: Wanhoop & een teken van leven
Ik heb de weg naar boven weer gevonden. Het is niet makkelijk, maar ik ben ontzettend dankbaar voor het fijne vangnet aan vrienden, familie en hulpverleners wat ik om me heen heb. Zo veel liefde voor die mensen. En ook zoveel liefde naar jullie, mijn lezers. Voor het geduld, lieve reacties en ontroerende woorden.
Liefs,
Ilona
16 reacties
Wat een ontzettend mooi gedicht is dit weer! Ze vallen inderdaad echt enorm bij me in de smaak.
Dit vind ik zo mooi om te horen!
Wat een mooi gedicht. En nog mooier dat het wat beter met je gaat.
Dankjewel!
Mooi Ilona, knap dat je dit kunt hoor!
Dankjewel!
Prachtig gedicht weer. Wat kun jij dat goed. En wat een mooie jonge vrouw ben je toch.
Dankjewel, zo lief van je!
Heel fijn om te lezen dat het langzaamaan weer wat beter met je gaat. Erg mooi geschreven.
Dankjewel!
Heel mooi geschreven..
Dankjewel!
Heel mooi. Ik voel zoveel liefde van je omgeving in dit gedicht. Blij dat je de weg omhoog weer gevonden hebt. Loop er wel voorzichtig op, zou ik zeggen, want dan heb je minder kans om te struikelen;).
Dankjewel. En ik ben ook zo dankbaar voor alle lieve mensen om me heen. En dat is wel een goeie inderdaad, vergeet ik nog wel eens.
mooi geschreven
ben blij te lezen dat het je beter gaat
Dankjewel, lief!