Vandaag weer een gedicht. Deze keer over de zoektocht van de afgelopen jaren en hoe ik mezelf de afgelopen weken toch een beetje terug vond. Althans, zo voelt het momenteel.
Je brak me af
Keer op keer
Tot ik smeekte
Nu niet meer
Liet me achter
Koud en alleen
Echt niemand meer
Om me heen
Gebroken ziel
Verloren, verdwaald
Zoekend naar mezelf
Jaren rondgedwaald
Maar wie zoekt
Die vind
En wie vecht
Die overwint
Liefs
Ilona
Een 24 jarige creatieveling met een camera om haar nek en een schetsboek in haar hand. Schrijft teksten en gedichten, illustreert en animeert en gaat geregeld los op een metal concert.
Probeert om te gaan met de dagelijkse struggles die autisme, PTSS en depressie met zich meebrengen maar vooral om daar tussendoor de zonnestralen te blijven zoeken.
Leeft zich uit in haar voorliefde voor fashion, op een schildersdoek of door weer eens een bijzondere kleur in haar haar te gooien. Normaal is ook maar zo normaal.
Een 24 jarige creatieveling met een camera om haar nek en een schetsboek in haar hand. Schrijft teksten en gedichten, illustreert en animeert en gaat geregeld los op een metal concert.
Probeert om te gaan met de dagelijkse struggles die autisme, PTSS en depressie met zich meebrengen maar vooral om daar tussendoor de zonnestralen te blijven zoeken.
15 reacties
Mooi geschreven. En fijn dat je je jezelf een beetje terug gevonden hebt.
Dankjewel!
De slot regels zijn de helende werking op je zoektocht. Hans
Rauw.
Supermooi geschreven.
Dankjewel!
Het schuurt en is geweldig verwoordt!
Dankjewel!
Zo prachtig verwoord! De pijn is voelbaar.
Dankjewel!
Jaa! Je bent een topper. Zo trots op je
Dankjewel!
Heel mooi verwoord. Succes !
Bedankt!
Ik vind het heel mooi geschreven.
Dankje!