Inmiddels ben ik al weer een aantal weken thuis. Ondanks dat denk ik nog regelmatig terug aan mijn tijd in opname. Aan de leuke, maar ook de minder leuke dingen. En aangezien de artikelen goed werden ontvangen, besloot ik nog een deel te schrijven van wat er zich afspeelt achter de deuren van een psychiatrische kliniek.
…werden joints gerookt
Oke, dit is denk ik wel mijn favoriete verhaal van mijn opname. Alhoewel die keer dat groepsgenoten het brandalarm af lieten gaan ook wel heerlijk was. Maar het moment dat een 83 jarige groepsgenoot met een brandende joint de huiskamer inliep, en deze vervolgens op tafel legde, sloeg alles. Officieel mogen er tijdens een opname helemaal geen drugs gebruikt worden. Maar echt een geheim dat het af en toe gebeurde was het niet. Alleen dit moment choqueerde ons allemaal wel even.
…keken we films
Zowel tijdens mijn eerste als mijn tweede opname stond ik al vrij snel bekend als ‘het meisje van de films’. Want zo goed als elke avond, koppelde ik mijn Macbook aan de tv en keken we een film via Netflix. Het werd een heus ritueel en er waren periodes dat we filmavonden inclusief chips en cola hadden. Want eerlijk is eerlijk, het was een stuk gezelliger om samen films te kijken dan in je eentje op je kamer te zitten.
…zat ik wekelijks te figuurzagen
Ik kwam al vrij snel tot de ontdekking dat figuurzagen echt mijn ding was. Ik kon er goed afleiding in vinden en vond het heerlijk om met een muziekje op te zagen. Ik zat dan ook al vrij snel wekelijks te zagen tijdens activatie therapie. Soms mis ik het stiekem wel een beetje, en ik kijk nog steeds met trots naar mijn zelfgemaakte 3D-hertenkop, mijn boekensteunen en 3D kunstwerken(zie foto).
Lees ook: 6 weken uit opname | Hoe gaat het nu?
…vinden we slakken in het eten
Dit overkwam mij gelukkig niet, maar ook ik trok mijn neus op toen een groepsgenoot een slak uit haar pasta viste. Ironisch genoeg zat de slak ook nog eens in een vegetarische maaltijd.
…bezocht ik de geitjes
Elke dag weer. Ik nam altijd het oude brood mee, wat anders weggegooid zou worden en bracht dit naar de geitjes. Na 5 maanden opgenomen te zijn geweest had ik een hele tactiek om er voor te zorgen dat elk geitje wat brood kreeg. Zelfs het zwarte schaapje wat werd verstoten door de hele groep. Het kostte me wat tijd, maar tijd had ik genoeg. En het was altijd een heerlijke afleiding om even onder de dieren te zijn.
Benieuwd naar andere delen?
Deel 2
Deel 1
Tja, je kan zeggen dat je nogal wat mee maakt tijdens een opname. Leuke en minder leuke dingen. Maar ondanks dat is het voor mij een onwijs leerzame periode geweest, en het was nou eenmaal ook nodig. Maar ik moet zeggen dat ik het ook onwijs fijn vind om weer lekker thuis te zijn.
Liefs
Ilona
17 reacties
Goed artikel en wat ben je creatief zet hem op.
Dat figuurzaagwerkje is echt heel erg mooi! Zou zo tussen de kerstdecoratie in de winkel kunnen liggen! ?
Ah dankjewel!
Ahh wat goed dat je toch het “beste” uit je opname hebt gehaald en er over schrijft. Heel erg belangrijk om het taboe te doorbreken! Ik hoop dat je je weer wat beter voelt en uiteindelijk van je depressie af komt. Ik heb er zelf ook mee gestruggled en toen ook over geschreven, dat hielp wel echt.
Dankjewel! Ik vind het zelf ook enorm belangrijk om het taboe proberen te doorbreken.
En wat fijn om te horen dat het schrijven jou ook hielp.
Dat figuurzaagwerkje ziet er echt supertof uit! En met die joint kan ik me de schok wel voorstellen, hahaha!
Dankjewel! En dat was me wat, haha
Ah wat moet dat fijn geweest zijn, om je bezig te houden met het voeren van de geitjes. Ik word altijd zo gelukkig van dieren – ze zijn zo onschuldig en leven zo ‘in het moment’. Daar zouden wij mensen nog wel van kunnen leren! Fijn te lezen dat je inmiddels weer thuis bent en dat je zelfs ook op leuke momenten in de kliniek terug kunt kijken. En figuurzagen is inderdaad een talent van je, jeetje! Kun je dat thuis nu voortzetten of heb je daar allerlei apparatuur voor nodig? (: Liefs!
Daar heb je helemaal gelijk in, daarom ben ik ook zo dol op dieren. En als ik een handzaagje koop zou ik het door kunnen zetten, maar ik moet zeggen dat ik nu ik thuis ben, er eigenlijk niet echt tijd meer voor heb. Heb weer genoeg andere dingen te doen.
Blij dat je het nut van de opname inzag en dat je er het beste van hebt gemaakt! En het allerbelangrijkste , dat je er beter van bent geworden.
Daar heb je gelijk in. En ik ben zelf ook blij dat het me uiteindelijk toch geholpen heeft.
Een 83 jarige die een joint rookt, slaat echt alles Ilona!!
Echt he!
Ja, dit soort artikelen lees ik heel graag. Ik moest lachen om het verhaal van de joint. Laten we zeggen dat die groepsgenoot heel eerlijk was;). En ik vind dus dat kunstwerkje zó mooi! Ik kan me voorstellen dat het heerlijk is om te figuurzagen.
Leuk om te horen! En achteraf kan ik er ook wel erg om lachen.
Ik blijf dit ook leuke artikelen vinden! En dat verhaal van die joint is wel erg bijzonder. Haha.
Dankjewel! En dat vond ik ook wel, haha.