Berg op, berg af | Gedicht

bergen 3

Het gedicht ‘berg op, berg af’.

Ik was even weg,
verdwaald in mijn gedachten.
En ik wist even niet meer,
hoe ik de pijn kon verzachten.

Maar de lucht klaarde op,
de zon begon weer te schijnen.
En mijn donkere gedachten,
begonnen naar de achtergrond te verdwijnen.

Ik vond mijn weg weer terug,
uit dat diepe, donkere dal.
En beloofde mezelf direct,
dat ik niet meer in dit gat val.

Dus doe het rustig aan,
en geef niet op.
Nu weer even berg af,
en er straks weer tegenop.

Ik liet een tijdje geleden al doorschemeren dat het even niet zo goed gaat. Maar zoals altijd, is de zon weer zachtjes gaan schijnen. Is het weer eventjes iets makkelijker geworden. Ook dit dal ben ik weer doorgekomen. En nu gaan we rustig door.

Lees ook: Storm | Gedicht

Hoe gaat het echt met jou?

Liefs,
Ilona

Voor meer teksten kan je me volgen op Instagram.

18 reacties

  1. Wat fijn dat het weer bergopwaarts met je gaat, Ilona, stapje voor stapje omhoog. En wat heb je dat mooi verwoord in een prachtig gedicht.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *