Vandaag is het een jaar geleden dat de hele rollercoaster rond mijn opname begon. Een jaar waarin een hoop is gebeurd en ik een hoop hulpverleners langs heb zien komen. En sommige van die hulpverleners hebben me echt wel fijne handvatten en mooie lessen mee gegeven. Dus vandaag een aantal van de lessen die ik leerde.
Jij bent niet schuldig aan wat anderen je aan hebben gedaan
Misschien ben je gepest geweest, was je thuis situatie niet gezellig of hebben anderen je traumatiserende dingen aangedaan. Dat dit jou is aangedaan is niet jouw schuld. Je koos hier niet voor en het ligt niet aan jou. De fout ligt bij de ander, niet bij jou.
Je bent goed zoals je bent
Perfectie bestaat niet en dat is misschien maar goed ook. Besef je dat je er mag zijn zoals je bent. Zoals jij is er geen ander en dat maakt je juist zo mooi. En je hoeft niet te veranderen omdat een ander je zogenaamd niet goed genoeg vind. Want uiteindelijk moet jij het met jezelf uit zien te houden.
Gevoel mag er zijn
Eerlijk is eerlijk, ik ben ontzettend goed in het wegstoppen van mijn gevoelens. Spanning en nare gevoelens merkte ik vaak veel te laat op en probeerde ik in eerste instantie uit een automatisme weg te duwen. Terwijl je gevoelens er juist mogen zijn. Laat het verdriet, de angst of de spanning toe. Laat het er zijn, dat is oké. Niet leuk, maar wel goed voor je. Want uiteindelijk komt het een keer boven.
Lees ook: 4 inzichten die ik kreeg tijdens mijn opname
Je mag voor jezelf kiezen
Ik was altijd geneigd om overal ja op te zeggen. Puur omdat ik mensen niet teleur wil stellen. Maar je stelt iemand niet direct teleur als je nee zegt. En al is diegene wel even teleurgesteld, dan is dat even zo. Maar je mag voor jezelf kiezen. Het is oké om egoïstisch te zijn en je gevoel op te volgen.
Al met al kan ik ook echt wel zeggen dat ik enkele therapeuten en verpleegkundigen onwijs dankbaar ben. Voor de wijze lessen, de steunende woorden en af en toe het sprankje hoop wat ik zelf soms niet kan vinden.
Welke belangrijke les wil jij meegeven?
Liefs,
Ilona
14 reacties
Dat zijn hele waardevolle lessen. Mooi om ze zo onder elkaar te zien staan. Ik vind de issues rond loslaten altijd heel interessant. Dus een probleem bij degene laten bij wie het hoort. Wel steunen maar niks oplossen. Moeilijk vaak.
Dat is inderdaad ook wel een moeilijk punt.
Dat je niet in modder hoeft te rollen om te erkennen dat het bestaat.
Het zijn wijze lessen die ze je meegegeven hebben. Vraag me opeens af, hoe hebben je ouders die periode beleeft?
Dat is ook een mooie.
En voor mijn ouders was het ook wel heel moeilijk om te zien dat het niet goed ging en om me steeds ‘achter te moeten laten’ in de kliniek. Misschien schrijf ik er nog wel eens een artikel over, mits mijn ouders dit willen.
Mooi geschreven! Het inspireert me echt, in sommige punten kan ik mezelf ook wel herkennen. Alvast een gelukkig 2020 (met nog meer wijze lessen) gewenst! :)
Wat mooi om te horen! En jij ook alvast ;)
Hele mooie punten en ook: hou van jezelf. Het is een proces soms maar heel veel waard.
Dat is inderdaad ook een hele mooie!
Voor jezelf kiezen.
Ruim begrip.
Mooie lessen. Mijn aanvulling: wees je eigen beste vriend(in). Oftewel reageer naar jezelf zoals je naar je beste vriend(in) zou reageren; is meestal veel liefdevoller, dat ben je zelf ook waard.
Dat is ook een hele mooie!
Mooie en ook pittige lessen. En passend bij voor jezelf kiezen: Het is ook heel goed voor je om af en toe even helemaal niks te doen?.
Dat is inderdaad ook een hele goede! Wat ik overigens wel echt moeilijk vind, haha
dat zijn stuk voor stuk goede punten , waar ik ook volledig achter sta
fijne zondag groet