Dit willen we niet meer horen (over onze mentale gezondheid)

niet meer horen 2

Regelmatig krijg ik onhandige opmerkingen naar me toegegooid, die me de neiging geven het gesprek direct af te kappen. Nou kan ik best begrijpen dat je soms niet zo goed weet wat je moet zeggen. Maar de volgende dingen kan je beter niet meer zeggen, want die willen we gewoon niet meer horen.

niet meer horen 2

En ja ik praat vanuit het ‘wij’ perspectief. Want ik heb op Instagram ook aan jullie gevraagd wat je echt niet meer kan horen. Dus hier komen ze; niet alleen mijn, maar ook jullie irritaties. Ik kon niet al jullie inzendingen meenemen, want het waren er aardig wat. Maar ik heb ze allemaal bewaard voor een deel 2 ;).

‘We voelen ons allemaal wel eens ‘depressief”
Ja, dat klopt. Maar er zit een groot verschil tussen depressief en ‘depressief’. Ik word er sowieso een beetje moe van wanneer mensen bij het kleinste dingetje roepen dat ze depressief zijn. Dat is dus een van de redenen dat een depressie (of andere ziekte) niet serieus genomen wordt, ‘want dat hebben we allemaal wel eens’. Maar op het moment dat je een diagnose als depressie krijgt, is er meer aan de hand dan je even niet goed voelen.

niet meer horen 1 tekening depressie

Je moet gewoon positief blijven
Wow, bedankt voor de tip man! Dit had ik namelijk nog niet geprobeerd.
Probeer alsjeblieft te begrijpen dat een psychische ziekte dieper ligt en niet op te lossen is door positief te blijven. Ja, positieve punten bijhouden kan helpen, maar je ziekte/stoornis verdwijnt helaas niet door positief te blijven. Wat sowieso verrekte lastig is als je depressief bent.

Lees ook: Achter de deuren van een psychiatrische kliniek… | Deel 3

‘Jij kan echt geen (autisme)… hebben
In dit voorbeeld ging het om autisme, maar deze opmerking hebben de meesten van ons denk ik wel voorbij horen komen. Ten eerste vind ik het heel knap dat iemand zoveel verstand heeft van mentale ziektes dat hij/zij denkt dit te kunnen weten. En ten tweede, op deze manier zeg je eigenlijk dat je iemand zijn/haar ziekte niet serieus neemt. En als we iets willen, is het serieus genomen worden. Wat soms al best een uitdaging is.

niet meer horen 3 illustratie depressie

Maar je hebt toch zo’n goed leven?
Ik zal je een ding vertellen. Wat iemand wel of niet heeft in zijn/haar leven, maakt meestal niks uit. Je kan nog zulke leuke vrienden en fijne ouders hebben. Het kan nog zo goed gaan op school of op je werk, maar dat zegt niks over je mentale gezondheid. Dus beoordeel alsjeblieft niet op hoe goed iemand het lijkt te hebben. Vaak schuilt er meer achter die lach, of de mooie Instagram plaatjes.

‘Je probeert gewoon aandacht te zoeken’
Dit is een puntje waar ik een heel artikel aan zou kunnen wijden. Ten eerste, als iemand aandacht zou willen, zou diegene waarschijnlijk wel naakt door de straat rennen. Meestal willen we juist graag een ‘normaal’ leven.
En ja, soms willen we aandacht. Omdat we geholpen willen worden met onze problemen. En omdat we het niet meer alleen kunnen. Dus ja, misschien vragen we om aandacht. Maar dan moet je je afvragen waarom niemand ons de aandacht geeft waar we zo hard om roepen. Want soms lukt het je niet alleen.

Wat kan jij echt niet meer horen?

Liefs,
Ilona

28 reacties

  1. Ahhh wat een vervelende reacties! Ik merk dat er vaak nog wel onbegrip is voor mentale gezondheidsproblematiek. Heel veel mensen denken te weten wat het inhoudt, zonder het zelf ooit mee te maken. Super irritant, want het is vaak zo anders als je het zelf meemaakt. Ik hoop dat mensen in jouw omgeving voor een tweede keer nadenken voordat ze zo’n opmerking erin slingeren.

  2. Wat een domme reactie, vooral die laatste zeg ik snap heel goed dat je dit soort opmerkingen niet meer kan horen. Ik ben het spuugbeu dat onbekende mensen na je naam vragen waar je werkt, alsof werk iets over de persoon zegt.

  3. Voor mij is vooral dat ‘maar jij kan helemaal geen (in mijn geval inderdaad autisme) hebben’ iets wat ik ondertussen al te vaak gehoord heb. En dan heb ik mijn diagnose nog maar een jaar, en ja, dat is omdat ik zo goed kan maskeren. Gelukkig is mijn moeder wat dat betreft al bijgetrokken. Die zei dat ook toen ik begon aan het diagnosetraject vorig jaar, maar toen zat zij er zelf bij, omdat ze ook een beeld proberen te krijgen van je jeugd. En de psycholoog vroeg naar dingen, zoals hoe ik omging met dingen als logeren en op kamp gaan en geluiden, en bij elke vraag zag ik gewoon mijn moeder de punten verbinden. En dat is het lastige: veel mensen zien alleen momentopnames, en schuiven dat dan vervolgens elke keer in een apart laatje voor elk moment, zonder het als één geheel te zien.

  4. Ik vrees dat sommige mensen met weinig inlevingsvermogen begiftigd zijn… ik probeer het naast me neer te leggen (en oké, met sommige van die mensen het contact zoveel mogelijk vermijden).

    Hier vooral ergernis als mensen hun eigen problemen groot maken en die van jou minimaliseren.
    Dan komen er uitspraken als: “Ja, jij kan misschien met jouw problemen terecht bij de dokter maar ik toch echt niet.”
    Of toen ik vertelde dat die dokter bewonderend verwonderd was dat ik nog aan het werk ben (als zzper, ontwerp tuinen): “Ja, als ik thuis zou kunnen werken, dan zou ik ook wel kunnen werken hoor.”
    De volgende keer ze dat zegt, ga ik direct lik op stuk geven en vragen waarom ze het dan niet gewoon doet.

  5. Weet je wat ook een leuke is van sommige mensen die graag alleen zijn op zijn tijd; ik ben autistisch.
    Voor de rest allemaal herkenbaar.
    Je zegt toch ook niet tegen iemand met longontsteking; waarom heb je longontsteking je hebt alles om gelukkig te zijn.
    liefs van mij

    1. Oh dat is inderdaad ook een goeie! En inderdaad, als je het bij een longontsteking niet zou zeggen, hoef je het bij een mentale aandoening ook zeker niet te zeggen.

  6. Oh wow, dat laatste, zijn er echt mensen die dat zeggen? Die eerdere zijn ook heel bot maar die gaat wel heel ver :( Gave tekeningen trouwens, ze passen er echt goed bij.

  7. Er zijn mensen die denken dat ze het allemaal wel weten, en jou vertellen wat je wél en niet moet doen. Trek je daar maar niets van aan hoor, jij bent uiteindelijk wél degene die weet hoe het zit, en wat je ervaart.

  8. ik kan gelukkig zeggen dat het mij niet bekend voor komt
    anders dan uit het nieuws , er zijn voor leken onzichtbare ziekten
    ik noem er 1 omdat ik iemand ken die dat heeft MS , slopende ziekte
    die zeker lang niet altijd zichtbaar is
    en dat is ook het geval met mentale ziekten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *