Ik twijfelde lang of ik een blog wilde schrijven voor vandaag. Het gaat momenteel wat moeilijker doordat ik het veel te druk heb gehad en heb besloten eerst maar eens naar mijn lichaam te luisteren. Ik besefte me echter dat dat een hele grote stap is die ik voorheen altijd oversloeg, waardoor ik finaal op mijn bek ging. Keer op keer. Daarom besloot ik er een artikel aan te wijden. Want ze zeggen niet voor niets dat je pas voor een ander kan zorgen, als je voor jezelf zorgen kan.
Leren doe je door te doen
Inmiddels is het patroon bij mij wel duidelijk. Ik kom thuis uit een opname, ik begin het (sociale) leven stapje voor stapje weer op te pakken en krijg het enthousiasme te pakken. En dat is voor mij vaak het moment waar het mis gaat. Want zodra ik enthousiast wordt wil ik te veel gaan doen. Ga ik ongemerkt over grenzen heen ‘want het is allemaal leuk’.
Maar inmiddels heb ik geleerd. En dat is het ding met patronen, als je er goed naar gaat kijken, kan je er van leren. Je gaat zien waar het fout gaat. Je gaat het voelen. Eerst als je al over de grens heen bent. Vervolgens als je op de grens zit en op ten duur wel wellicht voor je de grens overgaat.
Voor jezelf zorgen
Wanneer je merkt dat je je grens bereikt, is het natuurlijke gedrag van de meeste mensen; gewoon doorgaan. Want dat verwacht de samenleving, dat verwachten de mensen om ons heen en dat verwachten we van ons zelf. Maar wat als we al die verwachten nou eens overboord gooien en proberen te luisteren naar wat ons lichaam ons duidelijk probeert te maken. Luister naar het gevoel van binnen, naar wat dat je probeert te vertellen.
Het is niet altijd zo makkelijk dat je jezelf even een week vakantie kan geven van alles. Maar je kan wel gaan kijken in je agenda wat anders kan. Wat je kan schrappen of juist toevoegen om er voor te zorgen dat je weer meer in balans komt. (komt ze weer met zo’n zweverig woord hoor).
Voor mij betekent dit bijvoorbeeld even vol op de rem gaan staan. Alles wat niet moet afzeggen en even terug naar de basis. Naar rust en regelmaat en dan weer opbouwen. Voor ik weer volledig op mijn bek ga. Kijk naar jezelf. Kijk naar eerdere ervaringen en leer. Zorg voor jezelf, je bent het waard.
Liefs
Ilona
Dus als het hier even wat stiller is, ben ik druk met voor mezelf zorgen. Want er komen heel veel spannende dingen aan, maar daar vertel ik gauw meer over.
24 reacties
Je weet zelf het beste wat goed voor je werkt. Voor mij werkt het ook wel eens om stapje terug te doen als iets spanned is. En soms moet ik mijzelf dan juist een schopje gevend, wel liefdevol, om toch even door te gaan. Dat is dan beter voor mij. Maar … weten wanneer je rust moet nemen, echt moet, dat is een kunst die je kunt (en moet ;) ) leren. Dus soms is een dagje Sims spelen de beste optie. :D En soms is dat ook de allermoeilijkste beslissing om te nemen, Dus: prima gedaan!
Helemaal gelijk in. Gaande weg leer je het ook steeds beter denk ik.
Het is geheel waar hoewel voor jezelf zorgen soms lastig kan zijn, ondervind ik ook zeker als mama zijnde. Maar als je zelf goed voor jezelf zorgt kan je er pas 100% van een ander zijn. Mooi dat je dit inzicht zo deelt.
Daar heb je helemaal gelijk in!
Wat goed dat je het patroon herkent en nu tijdig een pas op de plaats kan maken.
En ja, je bent het waard om goed voor jezelf te zorgen <3
Dankjewel!
Die verwachtingen die de samenleving, je omgeving en vooral de verwachtingen die je van jezelf hebt, zijn het lastigst vind ik. Het is heel moeilijk om dan je eigen plan te trekken ook al is het beter voor jezelf. Maar mijn ervaring is dat dat steeds makkelijker wordt. Als je één keer ‘nee’ zegt, is de volgende keer ‘nee’ een stuk makkelijker.
Daar heb je gelijk in, nee zeggen wordt steeds wat makkelijker.
Voor jezelf zorgen is moeilijk. Het punt herkennen waarop je weet, tot hier en niet verder. Dat doe je dus goed.
Dankjewel
Voor jezelf zorgen valt inderdaad niet altijd mee.
Het is ook verdraaid moeilijk om op tijd op de rem te trappen. Maar al doende leert men nietwaar?
Helemaal waar!
Goed van je. Volhouden! Vooral omdat er een ander in het verschiet ligt waarvoor je de energie waarschijnlijk nodig hebt.
Dat is zeker waar! Dankjewel.
Dat doe je goed. Mooi dat je ook laat zien dat dat niet een les is die je van de ene op de andere dag ‘even’ leert. Ik herken het wel, van die grenzen. Ik hoop dat jij weer flink kunt bijtanken de komende tijd.
Helemaal mee eens. Een hele tijd terug heb ik dat ook gerealiseerd, en sinds die zeg ik rustig dingen af. Mijn criterium is niet of het “moet”, maar of ik het aan kan. Veel dingen lopen zonder mij ook gewoon door. Ook bij vrienden, als ik het te druk vind, maak ik liever later eens een afspraak met minder mensen. En vervolgens optimeer ik aan het begin van de week altijd mijn agenda. Daarbij plan ik ook in, wat ik zelf wil doen aan projecten en aan me-time. Je zult verbaasd zijn hoeveel dingen verschoven of afgezegd kunnen worden, als je het vraagt of zegt dat het jou niet past. De rede geef ik nooit, is ook niet van belang. Dus wordt baas over je leven en tijd, door naar je lichaam te luisteren… Wordt pilot van je leven (dit is de titel van een duitse zelfhulpboek, dat ik onlangs las). Succes!
Je zorgt goed voor jezelf zo te lezen!
Verbeteren doe je stapje voor stapje heb ik ooit eens geleerd van een japanner. Niet met twee stapje, want dan loop je jezelf voorbij. Wel mooi om dit te delen, voor mij een flashback naar een werkzaam leven met hindernissen.
Dat is ook een mooie!
Mooi dat je dit inzicht nu hebt en op tijd kan bedenken dat je nu eerst even voor jezelf moet zorgen. Take care!
Dankjewel! Komt goed
Ook de moeilijke dingen horen bij het leven. Fijn dat je het toch deelt! Het gaat hier precies zo. Ik word steeds beter in het herkennen van mijn grenzen én het aangeven ervan. Het begin van de onrust en het ’teveel aan prikkels’ zijn nu duidelijk. En ik weet ondertussen precies wat ik er aan kan doen. Dat ik niet kan wat ‘de rest’ kan, heb ik los gelaten. Het vergelijken. Ik ben ik, ik doe wat ik kan en daar hoort af en toe ook een dag NIETS bij. Een maandag vrij nemen voor een heel lang weekend. Je mag trots zijn op jezelf!
Helemaal waar! En mooi om te lezen, iedereen is anders en uiteindelijk vind je pas echt geluk als je een manier vind die voor jou werkt denk ik.