Als ik dit schrijf ben ik net een paar dagen thuis uit het Traumacentrum. Waar ik een hele intensieve, acht daagse behandeling aan ben gegaan. Onwijs intens, onwijs uitputtend maar ook ontzettend leerzaam. Inmiddels kan ik gelukkig ook zeggen dat ik weer thuis ben, hier was tot de dag van terugkomst nog onduidelijkheid over, maar ik ben gelukkig thuis. En wat is dat fijn zeg.
Van de gesloten naar TCNL
Er stond nog een blogartikel op de planning voor ik richting het Traumacentrum Nederland zou gaan. Tot ik de zaterdag ervoor mijn laatste (voorbereidende) gesprek had en de psychiater me mede deelde dat ik niet heen zou gaan. Dat ze het niet aandurfden. De dagen erna was ik compleet radeloos, tot de maandag mijn behandelaar van de afdeling besloot alles op alles te zetten. En ik na meerdere telefonische overleggen toch heen kon. En dus eind van de dag nog naar huis moest om een tas bij elkaar te pakken. Om de volgende ochtend vroeg van de afdeling te vertrekken naar het Traumacentrum. Waar ik op dag twee al besloot om hoe dan ook niet terug te gaan naar de gesloten afdeling. Wat er ook gebeurde. Geen gesloten deuren meer.
(Op)gesloten
Ik wil het niet overdreven dramatisch laten klinken, maar ik denk dat het lastig uit te leggen is wat de impact van een gesloten afdeling kan zijn. Vast tussen gesloten deuren, een kleine ruimte waar je naar buiten mag en enkel onder begeleiding naar buiten. Of helemaal niet. Afhankelijk van je vrijheden. Ik voelde me opgesloten. Niet alleen letterlijk maar ook in mezelf. Kon geen kant op en voelde me regelmatig intens wanhopig. Het was een kwestie van overleven, met alle hulp van de mensen om mee heen.
Vrij
Hoe anders was dat toen ik naar het Traumacentrum ging. Het is een open afdeling en ondanks dat ik duidelijke afspraken had (niet alleen naar buiten) veranderde het mijn mindset compleet. Binnen acht dagen haalde ik het over uit overleven. En ging ik weer een beetje leven. Voelen. De strijd weer aan. Het waren acht intense dagen waar ik echt (nog steeds) van bij moet komen. Maar jeetje wat heb ik veel geleerd en wat is het wat dat betreft ook waardevol geweest. Ik voel me weer mens. Ik doe weer mee. Er is weer gevoel. En boven alles, ik kan het thuis weer doen. Vanaf binnenkort met dagbesteding. Met een goed opvangnet en traumabehandeling, met de mensen om me heen om wie ik geef. De hoop en moed vond ik terug op de bodem van de put. Ik was het even kwijt maar kan oprecht zeggen; ik ben er weer. Feels good to be back.
Lees ook: We moeten praten…
Liefs,
Ilona
Voor meer updates kan je me volgen op Instagram.
31 reacties
Oh, man! Wat een ellende dat het er even naar uit zag dat je er niet heen zou kunnen gaan. Fijn dat het toch kon en dat je er veel geleerd hebt. En super super fijn dat je thuis bent! Ik ben vooral blij om te lezen dat je weer hoop hebt. Ik vind je zo’n kanjer!
Dankjewel!
Fijn dat je weer thuis bent en dat je zoveel hebt gehad aan deze behandeling!
Vooral de zinnen : “Ik heb weer hoop, ik heb weer moed.” raken mij. Een gesloten setting in soms gewoon even voor je eigen veiligheid nodig, maar ik ben en blijf van mening dat die eigen veiligheid ook op een andere manier gezocht kan worden binnen een kliniek.
Maar goed dat is mijn mening.
Wat fijn dat het traumacentrum je zoveel heeft opgeleverd. Nu gaat de weg naar herstel pas beginnen, maar je hebt de eerste hele grote stap doorstaan. Je mag trots zijn op jezelf. (dat zou je nu weer kunnen voelen begrijp ik :-) )
Ja daar ben ik het wel mee eens. En dat heb ik zelf ook erg gemerkt toen ik naar een open setting ging en het daar ook gewoon goed ging.
Dankjewel!
Wat fijn dat je weer thuis bent! En goed om te lezen dat het je veel gebracht en geholpen heeft.
Dankjewel!
Ik ben ontzettend trots op jou. Wie je bent en wat je doet. Love!
Dankjewel! Hou van jou
Ik weet eerlijk gezegd niet zo goed waar jouw verhaal begon, maar het klinkt vrij heftig. Ik ben enorm blij voor je dat je uiteindelijk toch de kans gekregen hebt om naar het traumacentrum te gaan en hier fijn vandaan bent gekomen. Heel veel kracht verder!
Dankjewel!
Wat een naar idee dat als je iets graag wil ze het niet toelaten omdat ze je niet vertrouwen. En wat fijn dat je je zoveel beter voelt veel succes met je strijd!
Dankjewel! Ja dat was echt even pittig, zo dankbaar dat mijn behandelaar er gelukkig wel achterstond en er ook alles aan gedaan heeft
Wat fijn zeg. Heel veel succes!
Dankjewel!
Wat leest dat goed…. Fijn dat je weer thuis bent.
Dankjewel!
Ik word er steeds een beetje stil van als ik over jouw strijd lees. Maar wat misschien nog meer indruk op me maakt is jouw positieve houding.
Dankjewel, ik doe mijn best, hoe donker het soms ook is
Zo fijn dat je nieuwe wegen vindt. Een toekomst met leven, vreugde en houden van is je zeer gegund!
Dankjewel, zo lief!
Wat fijn dat je weer thuis bent en dat die intrnse behandeling je zoveel goeds heeft gebracht!
Dankjewel!
Wat een doorzetter ben je! Zo mooi om te horen hoe die 8 (heftige) dagen je zo veranderd hebben. Hopelijk is dit de mooie solide basis die je nodig had om mee verder te gaan. Zo knap ook dat je overal het positieve uit kan halen, dat doen er je niet veel na.
Ik wil je alle goeds en heel veel succes en kracht wensen voor het vervolg.
Ik hoop het ook. En dankjewel, ik doe mijn best.
Wauw. zo vreselijk veel respect voor wat jij bent aangegaan! Mooi dat je weer het gevoel kreeg dat je ging leven in plaats van overleven, al zal dat misschien ook nog lang niet altijd zo voelen. Ik hoop dat je thuis in alle rust kunt bijkomen van de enorme strijd die je hebt geleverd. Sterkte, dappere jij!
Dankjewel! Het wisselt inderdaad nog enorm maar het feit dat er betere momenten zijn geeft al enorm veel hoop.
Wat jij allemaal moet meemaken… mijn respect. En vooral heeeel veeeel kracht om door te gaan met leven! Je bent al zo veel diepe dalen gepasseerd, eens heb je ze allemaal gezien en zie je alleen nog maar mogelijkheden. Heel veel succes!
Dankjewel!
Wat ben jij een strijder! Heel veel sterkte en succes met je verdere herstel, en hopelijk ga je vanaf nu meer leven dan overleven (maar weet dat als je toch ook weer aan het overleven bent, dat dat niet erg is want herstel gaat met twee stappen voor en een achteruit)
Dankjewel! En dat is helemaal waar