Omgaan met een psychische ziekte is zeker niet makkelijk. Het is onvoorspelbaar en elke dag is een strijd op zich. En soms gebeurd datgene waar je nou net niet op zit te wachten; een nieuw dieptepunt.
Ik schreef dit artikel al een tijdje geleden. Op dit moment gaat het een stuk beter met me. Maar omdat de mindere momenten er helaas ook bij horen, wilde ik dit artikel toch met jullie delen.
Er zijn meerdere momenten geweest waarop ik dacht dat ik niet dieper kon zakken. Waarop ik dacht dat ik de bodem van de put inmiddels wel bereikt had. Waarbij ik er alles aan deed om weer omhoog te klimmen. Hoe moeilijk dit soms ook is.
Lees ook: Het voelt alsof ik niet meer meedoe
En dan gebeurd datgene wat je niet aan had zien komen. Terwijl het net iets beter gaat en je weer hoop hebt op herstel, bereik je weer een dieptepunt. Wat nog dieper is geworden dan voorheen. En dit is misschien wel het meest frustrerende aan herstel, het gaat met ups en downs. Maar niemand kan je vertellen hoeveel ups en downs er nog komen gaan. Niemand vertelt je over die dagen dat je huilend in bed ligt en niet meer weet of je dit nog aankan. Want ja, ook dat is het hebben van een depressie. Het hopeloze gevoel, het gevoel dat het nooit meer goed gaat komen staan in schril contrast met de dagen waarop je het gevoel hebt dat het beter gaat. Dat je goed op weg bent richting herstel.
En op die dagen dat het even helemaal niet meer gaat, probeer ik me vast te houden aan de betere momenten. Aan de kleine geluksmomenten en de dingen die mij blij maken. Probeer ik lief voor mezelf te zijn en mezelf te vertellen dat ook een slechte dag maar 24 uur heeft.
Liefs,
Ilona
Volg me
Instagram | Facebook | Pinterest
16 reacties
Ik vind het zo stoer dat je dit deelt. Knuffel! <3
Liefs,
Evelien
Dankjewel! Knuffel terug ;)
Knuffel!
Dankjewel ❤
Ik heb dat ook altijd gedacht. Dan zit ik in een depressie en ben bezig er uit te klimmen, heb een trigger en ja, het kan nog dieper. Ik ken al mijn hele leven periodes van depressie en goeie periodes en de goeie zijn gelukkig wel de langste. Ze hebben pas dit jaar ontdekt waar mijn depressies vandaan komen. Ik ben daar erg positief over omdat ik nu uitzicht heb op een goeie behandeling.
Lijkt me inderdaad fijn om de oorzaak achterhaald te hebben en om daar concreet aan te kunnen werken.
Die laatste zin is heel treffend en ik denk dat mensen die het kennen zeker iets hebben aan deze blogpost. Heel bijzonder en persoonlijk wijffie.
Dankjewel, vind ik bijzonder om te horen.
Dat gevoel de bodem bereikt te hebben, en dan ontdekken dat er nóg een kelder onder zit (en nog één…), herken ik wel. :/ Onwijs rot. Gelukkig is er altijd wel ergens een ladder te vinden, of een helpende hand, of een redelijk comfortabel hoekje om even op adem te komen, of pen en papier, of …
<3
Daar heb je helemaal gelijk in
Helaas een beetje herkenbaar. Gelukkig gaat het nu beter met je en ik hoop dat je nu écht op de bodem van de put bent geweest en dat het steeds beter zal gaan!
Lief van je. En ergens wel fijn dat je je erin herkent, leuk is het inderdaad alleen niet.
❤️❤️
?
Jeetje dit kwam wel even binnen. Mooi geschreven zeg.
Dankjewel