Anderhalve maand op mezelf | Life update

Jeetje, wat is er een hoop gebeurd de afgelopen tijd. Ik ben verhuis, de crowdfunding voor een hulphond is online gegaan en er is al een hoop veranderd. De dagen vliegen voorbij, ik heb het druk maar op een fijne manier. En de tijd om jullie even bij te kletsen had ik nog niet genomen. Dus de hoogste tijd om daar weer even voor te gaan zitten.

Mijn nieuwe woonplek

Inmiddels zijn de meeste dingen in mijn appartement gedaan en is het ook echt ingericht zoals ik dat wil. Het voelt echt al als mijn plekje, mijn thuis. Iets fijn wat ik lang gemist heb. Niet omdat ik geen thuis had, maar omdat ik zulke lange periodes opgenomen ben geweest en ik op die plekken eigenlijk nooit echt een fijn plekje heb gehad. Het is voelt dan ook zo intens fijn om nu op een plekje te zitten waar ik begeleiding en ondersteuning krijg en tegelijkertijd echt mijn nieuwe thuis gevonden heb. Ik heb er in no time een familie bijgekregen en dat voelt nog elke dag weer als een wonder.

Hulphondentraject

Daarnaast ben ik natuurlijk met iets onwijs spannends bezig, wat eigenlijk al heel lang speelt. Anderhalf jaar geleden bekeek ik voor het eerst de mogelijkheden voor een hulphond, maar waar er toen nog geen mogelijkheden waren, zijn we nu een stuk verder. Ik heb een fantastisch team om me heen verzameld en inmiddels is de crowdfunding al een tijdje live. We hebben uiteindelijk gekozen het via deze weg te doen omdat psychosociale hulphonden -helaas- nog niet vergoed worden door de zorgverzekering of het WMO. Een grote tegenvallen, maar gelukkig is er meer dan dat. Ik kan je wel vertellen dat het doodeng is om een crowdfunding met zo’n persoonlijk verhaal online te zetten, maar tegelijkertijd is het voor mij ook een kans op een leefbare toekomst. 1/4 van het bedrag is binnen en deze week gaan we het nog eens goed onder de aandacht brengen. Daarnaast heb ik contact met een fokker die eind deze maand een nestje verwacht, dus wat dat betreft ook een hoop leuke dingen (mits alles goed gaat uiteraard).

Studio Ludic & dagbesteding

Momenteel ga ik ook drie dagen in de week naar dagbesteding, iets wat nog steeds heel goed bevalt. Ik ben er lekker uit, kan fijn bezig zijn en heb wat structuur in mijn week. Daarnaast ben ik lekker aan het werk voor Studio Ludic, zowel vanuit mijn woonplek als vanuit andere opdrachtgevers. Het is echt onwijs leuk hoe ze meedenken hier op mijn woongroep qua opdrachten en dingen die ik kan doen. Ik merk dat het me gelukkig maakt om met ontwerpen bezig te zijn dus het is fijn dit weer meer te kunnen doen.

Ups & downs

Ondanks alle positiviteit, zitten er ook nog de nodige mindere momenten tussen. Maar dat zal ook nog wel blijven. Er zijn dagen en nachten die onwijs moeilijk zijn, maar er zijn ook dagen die eigenlijk wel fijn zijn. En vooral het feit dat ik weer lichtpuntjes kan zien en voelen geeft al zo onwijs veel kracht. En als alles meezit heb ik straks ook een harig monstertje aan mijn zijde. Na vijf maanden pauze (door problemen bij GGZ) kan ik eindelijk weer verder met therapie en dus ook eindelijk weer concreet aan dingen werken. Dus ik hoop dat dat me ook goed gaat doen, ondanks dat het ongetwijfeld ook minder fijne dingen in beweging gaat zetten. Eerst er doorheen voor we verder kunnen.

Al met al kan ik wel zeggen dat ik mijn thuis gevonden heb. Dat ik hier op mijn plek zit en ondanks de mindere dagen, het al met al wel echt beter met me gaat. En ik ook positieve dingen in het vooruitzicht heb. Alleen maar fijn.

Liefs
Ilona