De laatste tijd worstel ik veel met het vraagstuk over wat ik wil delen en wat vooral niet. Ik ben open over mijn herstel, maar niet alles hoeft op het wereldwijde web. Daarom heb ik deze persoonlijke update ook een tijdje voor me uit geschoven, maar ik kreeg de laatste tijd zoveel vragen dat het me nu echt tijd leek om weer een stukje realiteit te delen.
Laat ik beginnen met het beantwoorden van de meest gestelde vraag. Ja, na 3 maanden ben ik nog altijd opgenomen op de medium care. En nee, qua stemming gaat het niet beter. Maar tegelijkertijd zet ik ook stappen de goede kant op.
Autisme
De diagnose autisme was niet officieel vastgesteld, maar inmiddels is de psycholoog hier op de afdeling tot de conclusie gekomen dat ik wel degelijk een vorm van autisme heb. Ik loop overduidelijk tegen dingen aan, waardoor ik van veel therapieën de theorie zeker ken, maar het niet goed op mezelf toe kan passen. Ik verlies vaak de context uit het oog en heb veel meer moeite met het verwerken van prikkels. Allemaal dingen die nu pas op hun plek beginnen te vallen, aangezien ik eindelijk een beetje uitleg heb gekregen over autisme en hoe dit bij mij werkt. Een verdere behandeling op dit vlak staat nu ook op de planning. Het is alleen de vraag hoe snel dit opgestart kan worden gezien de huidige omstandigheden en bijkomende maatregelen.
Emotieregulatie
Een ander punt op de behandelplanning is een stukje emotieregulatie. Het is bekend dat mensen met autisme moeite hebben met het reguleren van hun emoties. Ik heb mezelf door de jaren heen – mede door trauma’s – een aantal ongezonde gewoontes aangeleerd (vermijding, zelfbeschadiging, etc.), maar gezonde manieren om met emoties om te gaan heb ik eigenlijk niet. Tijd om hier dus ook mee aan de slag te gaan.
We gaan hierom ook nog eens goed kijken naar de medicatie. Aangezien een aantal medicijnen je emoties af kunnen vlakken. Daarnaast begin ik sowieso meer last te krijgen van vervelende bijwerkingen.
Ik heb een aardig lijstje wat we dus hopelijk iets kunnen inkorten.
Opname
Inmiddels bevind ik me alweer drie maanden in opname. We hadden gehoopt de opname eerder af te kunnen ronden, maar dat zit er helaas nog niet in. Wel merk ik dat ik nu de hulp krijg die ik nodig heb, dat is natuurlijk ook wat waard. Een ontslagdatum is op dit moment dus nog niet in zicht, voorlopig blijf ik even doorwerken aan mijn herstel in een veilige omgeving waar 24/7 iemand beschikbaar is.
Ondanks dat het qua stemming nog niet echt vooruit gaat, zet ik wel mooie stappen in mijn herstel. En heb ik ook weer wat meer zicht op een passende behandeling. Want na een afwijzing bij het UCP (Groningen) wist ik het zelf ook even niet meer, aangezien alle hoop daar op lag. Maar inmiddels heb ik er vertrouwen in dat we een traject ingaan wat mij misschien nog wel veel beter kan helpen, doordat het zich focust op de onderliggende problematiek.
Aangezien ik recentelijk weer een berichtje kreeg, hier nogmaals het postadres van de afdeling:
Medium Care T.a.v. Ilona Wielinga
Dennenweg 9
7909LA, Assen
Liefs,
Ilona
24 reacties
Fijn om te lezen dat je op dit moment in ieder geval op een plek zit waar je de hulp krijgt die je nodig hebt. Dapper dat je dit toch met ons deelt. Ik wens je veel moed toe!
Dankjewel!
Ik vind het juist goed dat je hier over schrijft. Voor veel mensen is het toch onbekend en dus eng, of zo. Een beetje openheid zorgt misschien ook voor een beetje begrip en da’s nooit verkeerd. Veel liefs en hou je taai!
Daar heb je gelijk in. Dankjewel!
Ik zei het al eerder. Echt knap, stoer, zoals je er over schrijft.
Dankjewel
Diep ontzag voor je dame, mooi hoe je hier niet alleen je verhaal zo open en positief vertelt, maar ook goed dat je je twijfel deelt of je het hier wel wilt delen. Bij de titel dacht ik : phoe ……. nee he, al die etiketjes ……. dat kan nl ook negatief uitwerken. Maar als ik het zo lees gaan jij en je behandelaren daar heel positief mee om, wat fijn eigenlijk!
Ik ben blij voor je dat je nu het gevoel hebt op de goede plaats te zitten, die het licht aan het eind van de tunnel laten zien.
Je bent er ben ik bang nog lang niet, en het zal best nog pittig worden, maar als je deze houding vast kunt houden, weet ik zeker dat jij komt waar je naar toe wilt.
Ik ben soms inderdaad ook helemaal klaar met al die diagnoses, maar inmiddels ben ik er ook wel achter dat nieuwe diagnoses ook nieuwe deuren kunnen openen. En ik ben er inderdaad nog lang niet, maar ik doe mijn best.
Wat moedig dat je hier zo open over schrijft! Ik heb alleen maar bewondering voor jou! Ik hoop dat je veilig en met een goed gevoel kan vertrekken uit de afdeling, op je eigen tempo!
Dankjewel!
Je bent mijn beste vriendin en autismevriendjes! Goed dat je je verhaal deelt. I love you! x
Jeej, jij mijn beste vriend. Hopelijk tot snel x
Ik vind het bijzonder stoer dat je over je herstel schrijft en daar open over bent. Voor veel mensen is dat toch erg onbekend allemaal. Succes wijffie!
Dankjewel!
Succes met je herstel, elke stapje telt ook als je soms een stap achteruit moet doen om daarna weer twee stappen vooruit te kunnen!
Dankjewel. Daar heb je helemaal gelijk in!
Veel succes en sterkte! Fijn dat je ondanks dat je nog opgenomen bent, en het qua stemming nog niet beter is, je wel kleine stapjes vooruit maakt!
Dankjewel!
Behoorlijk heftige maanden en weken dus, momenteel. Fijn dat er nu wel zicht is op passende hulp. Ik hoop dat die snel komt. En dank voor deze eerlijke update.
Ik hoop ook dat het een beetje opschiet, want de wachtlijsten zijn ook een dingetje. Maar daar hoef ik jou volgens mij niks over te vertellen.
Jammer dat de opname langer duurt dan je verwacht/gehoopt had. Goed om te horen dat je desondanks wel wat vooruitgang bemerkt. Veel succes en sterkte, ik hoop dat er snel een goede oplossing komt!
Dankjewel!
Heel veel succes! En ik hoop dat ze of jij een goede oplossing vinden dat je nog een gelukige en vrije toekomst kunt tegemoet gaan. Niet meteen morgen, maar daarna, want je hebt je hele leven nog voor je! Nogmaal heel veel sterkte!
Dankjewel!