Ilonaa

De weg naar een mentaal gezonder leven

natuurhuisje boijl Drents Friese word
natuurhuisje boijl Drents Friese word

Het plan om wat meer met mijn blog aan de slag te gaan lag al helemaal klaar. Evenals een aantal toffe opdrachten voor werk en ook school stond voor de deur. En toen ging het weer mis in mijn koppie. Wat resulteerde in een crisis waarin de hulpverlening tijdelijk alle zeilen bij moest zetten. Maar vandaag doorbreek ik de stilte.

En om eventuele vragen direct te beantwoorden; nee ik ben nog niet uit de crisis. Maar ik werk hard aan mijn herstel en heb fijne hulpverleners om me heen die hun uiterste best doen om mij te helpen.

Trauma’s en PTSS

Mijn depressie en autisme heb ik nooit moeilijk over gedaan, maar iets waar ik tot voor kort weinig over praatte zijn de trauma’s die ik heb opgelopen. Tijdens mijn vroege jeugd heb ik meerdere traumatische gebeurtenissen meegemaakt waar ik tot op de dag van vandaag nog last van heb, wat resulteerde in een post traumatische stressstoornis. Een stoornis die erg bekend is van bijvoorbeeld veteranen, maar veel vaker voorkomt dan je denkt.

Tijdens mijn laatste opname heb ik voor het eerst openlijk verteld over wat er is gebeurd, wat voor een hoop meer duidelijkheid zorgde. Opeens kon iedereen de link leggen met waar de problematiek vandaan komt. En daarnaast kwamen er ook nieuwe behandelopties vrij. Zo hebben we een tijdje EMDR geprobeerd, ik heb dit eerder gehad voor ‘lichtere’ trauma’s en waar het toen goed werkte, lopen we nu vast op de complexiteit van het geheel. Herbelevingen, wegrakingen, we komen er niet doorheen. En daarom ben ik aangemeld bij het Traumacentrum Nederland, waar het eerste gesprek ook al achter de rug is. Onwijs spannend maar tegelijkertijd probeer ik me er met alle macht aan vast te houden dat dit iets is wat me kan gaan helpen.

masker zwakte oke

Maar met het openbreken van trauma’s komen ook een hoop emoties, beelden en herinneringen vrij die zwaar zijn om door heen te gaan. En dat, in combinatie met de drukte van het normale leven wat ik probeerde te leven, was simpelweg te veel. Dus ging ik op mijn bek. Maar ik stond op en vecht door.

Hoe het er hier uit gaat zien laat ik afhangen van mijn gevoel en stemming. Nu vooral een persoonlijk berichtje n.a.v. de berichtjes over het missen van mijn blogs en de stilte. Ik ben er nog en ik kom terug, ik weet alleen nog niet helemaal hoe.

Liefs,
Ilona

Volg me voor updates ook op Instagram.

32 reacties

  1. Traumacentrum Nederland is erg goed! De behandeling die ze bieden is heel zwaar, maar als je ergens tot een doorbraak kunt komen is het daar wel! Hoop oprecht dat je daar snel kunt beginnen.
    Gun het je zo ontzettend, moedig, mooi mens!

  2. Ik had al zo’n vermoeden. Fijn om iets van je horen! Dapper van je dat je verteld hebt wat er gebeurd is. Ik denk dat dat een hele grote stap geweest is. Pas goed op jezelf. Liefs!

  3. Fijn dat je irts laat horen, en ik verbaas me weer hoe een jonge meid zo veel elende kan beleven. Dus heel veel succes met alles. Neem er de tijd voor die je nodig hebt!

  4. Heftig, hopelijk gaat het snel weer beter. Volgens mij zet je al hele mooie stappen, herkennen dat je op je bek gaat is altijd het moeilijkst en het klinkt alsof je er optijd bij was.

  5. Heel erg heftig! Maar ook blij om te lezen dat er een goed team om je heen staat. Veel sterkte en liefs. En doe vooral wat nu goed voor jou is!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *