Ons lichaam verandert ons hele leven door. Het staat onder invloed van invloeden als stress, medicatiegebruik, maar ook simpelweg het ouder worden. Door de jaren heen neemt je lichaam andere vormen aan, wat niet altijd even makkelijk is. Maar het is jouw lichaam en je mag jouw lichaam liefhebben. Vandaag een aantal tips die je kunnen helpen. Je mag je lichaam omarmen.
Je lichaam is er altijd
Het maakt niet uit wat je door hebt gemaakt, welke strijd je hebt gevoerd. Of deze nou mentaal of lichamelijk is geweest, je lichaam is er wel al die tijd voor je geweest. Je lichaam is je huis, je thuis, je lichaam draagt je en zorgt voor jou. Daarom mag je dit andersom ook doen. Het kan dan ook helpend zijn om te focussen op wat je lichaam doet in plaats van hoe je lichaam er uit ziet.
Je eigenwaarde = niet je uiterlijk
Voor veel mensen hangen eigenwaarde en uiterlijk aan elkaar vast. Toch is dit eigenlijk helemaal niet kloppend. Want hoe waardevol jij bent en hoe waardevol je lichaam is zeggen niets over je uiterlijk en vice versa. Of jij van je lichaam mag houden is dus ook absoluut niet afhankelijk van hoe slank, gespierd of knap je zou zijn.
Niet kloppende gedachten
Daarnaast hebben we vaak zeer kritische gedachten naar ons eigen lichaam. Terwijl als we naar een vriend of vriendin zouden kijken, we deze gedachten totaal niet hebben. De kans is groot dat de gedachten over je eigen lichaam op zijn minst dus flink overdreven zijn. Door hier op te focussen gaat je dus ook niet verder helpen. Het is dus veel helpender om te focussen op de delen die je wel mooi vind en vanuit hier verder te bouwen.
Verzorg je lichaam
Je lichaam doet zoveel voor jou, het draagt je alleen al dag in, dag uit. Dus geef je lichaam de zorg die het verdient. Niet alleen is dit goed voor je lichaam, maar zorg je zo ook dat er positieve energie uitgaat vanuit je hersenen waardoor het mogelijk is dat je op ten duur ook positiever naar jezelf gaat kijken. Win, win situatie dus.
Lees ook: Body positivity | 4 tips
Verandering
Besef dat je lichaam verandert, net als jij. Je lichaam wordt blootgesteld aan van alles en nog wat, maar daarnaast veranderd het ook simpelweg met de tijd. Dat is niet altijd makkelijk maar simpelweg wel hoe het gaat. Dus probeer dat te accepteren wat je kan het niet tegengaan. Maar het jezelf wel makkelijker maken door er zelf niet te veel over in te zitten.
Heb jij moeite met veranderingen van je lichaam, hoe ga jij hier mee om?
Liefs,
Ilona
Volg me voor meer ook op Instagram.
24 reacties
Zo is het inderdaad. Ik heb echt niet over alles aan mijn lichaam tevreden. Maar dan kijk ik naar mezelf en dan ben ik gewoon blij dat alles werkt zoals het hoort. Dan heb je eigenlijk niets te klagen.
Daar heb je helemaal gelijk mee
Mooi geschreven. Door mijn zwangerschappen is mijn lichaam best wel veranderd. Maar het mooie is, is dat ik mijn lichaam wel meer ben gaan accepteren. Ik was vroeger veel onzekerder, terwijl nu alles hangt en flubbert, haha! Op één of andere manier vind ik het niet meer zo belangrijk dat alles er niet perfect uitziet.
Dankjewel. Wat mooi om te lezen!
Mooi artikel en mooi verwoord!
Bedankt!
Mooi blogje en prachtig geïllustreerd!!!
Wie maakte de foto’s?
Bedankt! Heb ik zelf gedaan, met een statief en timer haha
Helemaal mee eens! Hoewel het soms lastig is, is het altijd goed om jezelf te herinneren aan alle dingen die je lichaam voor je doet en hoe blij je daarmee mag zijn :)
Inderdaad!
Ik vind dit een heel mooi logje en het getuigt van grote groei. Superstoer dat je de foto’s erbij plaatst, maar die roepen ook een boel vragen op als ik eerlijk ben. En nu twijfel ik de hele tijd of ik daarnaar kan vragen. Snap je dat een beetje?
Dankjewel. Ik plaats de foto’s omdat ik er achter sta, dus stel ze gerust ;)
Ik denk dat je wel weet wat ik wil vragen niet? ;-)
Als ik je armen zo zie, dan trek ik de conclusie dat je aan automutilatie doet (deed hoop ik). Juist daarom vind ik het ook zo stoer dat je de foto’s plaats. Ik vraag me vooral af hoe dat soort dingen werkt, wat je voelt, wat je denkt, of het oplucht en dat soort dingen. En ben je er nu vanaf, raak je er ooit vanaf? Wat doe je als je mensen ziet kijken en ze zeggen niets? En vind je dat onbeleefd? Of vind je het juist raar als ze er niet naar vragen. Een boel vragen dus. Een logje waardig wellicht?
Ik neem de tijd om hier voor aanstaande maandag een apart artikel over te schrijven, dan kan ik er even wat beter op in gaan! Maar je hebt gelijk, het komt door automutilatie.
Ik ben blij met je reactie want opnieuw: ik wil me er niet mee bemoeien. Tegelijk lijkt het me raar om de vraag niet te stellen eigenlijk. Want het is zichtbaar.
Ben persoonlijk heel erg van het uitspreken van gedachtes en vragen. Uiteraard altijd met een goede intentie.
Denk dat dat ook alleen maar mooi is, daar kan je ook weer (mooie) gesprekken mee openen
Dit vind ik echt super goed van je!
Dankjewel!
Wauw, wat heb je dat mooi gezegd. Ik merk dat ik qua uiterlijk niet heel veel ‘problemen’ heb met mijn lichaam. Qua functioneren vind ik het soms moeilijk. Ik weet dat mijn lichaam op bepaalde punten kwetsbaar is en vind het daarom soms moeilijk vertrouwen te hebben in mijn gezondheid.
Wat mooi om te lezen. Dat laatste is wel lastig maar volgens mij werk je daar ook hard aan
Ik sta er dubbel in. Vind ouder worden, met de bijbehorende fysieke (en mentale) veranderingen niet erg, maar worstel soms wel met de pieken en dalen veroorzaakt door mijn ziekte.
Dat kan ik me voorstellen
Mooi artikel! Ik hou echt van mijn lichaam! Hoe meer ik las over alles wat erin gebeurt – of kan gebeuren, hoe meer ik onder de indruk ben van de capaciteiten. Nu in mijn zwangerschap ook, ik vind het allemaal zo magisch en bijzonder…
Wat fijn!